مهم ترین دستگاه ها در خط MRF

MRFها افزودنی‌های بسیار خوبی به فرآیند بازیافت هستند و در واقع برای اطمینان از اینکه تمام مواد قابل بازیافت به درستی پردازش می‌شوند مفید هستند. تأسیسات بازیابی مواد (MRF) تأسیساتی هستند که هم از ماشین‌ها و هم از افراد برای حذف و دسته‌بندی مواد قابل بازیافت از جریان زباله استفاده می‌کنند. MRF انواع مختلفی دارد و یکی از آن‌ها به عنوان مثال به عنوان MRF مخلوط زباله شناخته می‌شود. این MRF به طور خاص طراحی شده است تا امکان تفکیک مواد بازیافتی را از زباله‌های خانگی معمولی فراهم کند.
تسهیلات بازیابی مواد یا MRF (معروف به مورف)، بخش مهمی از برنامه‌های بازیافت مسکونی و تجاری است. MRFها امکاناتی هستند که مواد را برای بازیافت جدا کرده و آماده می‌کنند. این تأسیسات مواد مخلوط را دریافت می‌کنند و سپس آن مواد را بر اساس انواع آن‌ها دسته‌بندی می‌کنند تا بتوانند به بازیافت‌کنندگان و دیگر مراحل فرآیند بازیافت ارسال شوند.

از دور، یک مرکز بازیافت مواد مانند یک سیستم ساده به نظر می‌رسد. در این دستگاه مواد خام بازیافتی را رها می‌کنیم. فناوری MRF در داخل آن مواد قابل بازیافت را مرتب می کند، تمیز می کند، تخریب و سپس آن‌ها را فشرده می‌کند. تجهیزات اساسی مورد استفاده در MRF ها عبارتند از: نوار نقاله و تجهیزات جابجایی مواد برای جابجایی مواد در سیستم، تجهیزات غربالگری برای مرتب سازی مواد بر اساس اندازه، جداسازی مغناطیسی برای حذف فلزات آهنی، جداسازی جریان گردابی برای حذف فلزات غیر آهنی، طبقه بندی هوا برای مرتب سازی مواد بر اساس چگالی، نوری …

انواع MRF

دو دسته اصلی از MRFها وجود دارد: MRFهای تمیز و MRFهای آلوده. یک MRF تمیز مواد را از سطل بازیافت آبی شما دریافت می‌کند. این بدان معنی است که آن‌ها فقط موادی را دریافت می‌کنند که قابل بازیافت هستند و از زباله‌های معمولی خانه یا کسب و کار شما جدا شده‌اند.
در مقابل، یک MRF آلوده تمام زباله‌های شما را بدون جداسازی قبلی دریافت می‌کند. MRF های آلوده همچنین می‌توانند زباله‌های معمولی را که قبلاً جدا شده اند دریافت کنند تا بتوانند از آن عبور کنند تا مواد قابل بازیافتی را که گم شده یا به طور تصادفی در سطل اشتباه انداخته شده‌اند، بیابند. این امر امکان بازیابی مواد قابل بازیافت را افزایش می‌دهد، اما بسیاری از این مواد اغلب توسط زباله آلوده می شوند و قابل بازیافت نیستند.

نوع سومی از MRF وجود دارد که MRF مرطوب نامیده می‌شود. این یک نوع MRF آلوده است که از آب برای جداسازی و تمیز کردن زباله‌ها استفاده می‌کند. گاهی اوقات از این آب برای شروع تجزیه زیستی برخی از مواد آلی استفاده می‌شود و آن‌ها را برای تاسیسات هضم بی هوازی در مرحله بعدی فرآیند بازیافت آماده می‌کند.

MRFها چه چیزهایی را مرتب می کنند؟

MRFها مجموعه بزرگی از مواد قابل بازیافت را بازیابی می‌کنند. آن‌ها همه چیز را از کاغذ و پلاستیک گرفته تا مواد بازیافت فلزی مرتب می‌کنند. آلومینیوم، PET، HDPE، ظروف شیشه ای، مقوا، کارتن، و قطعات کوچک ضایعات فلزی تنها تعدادی از موادی هستند که توسط MRFها برای بازیافت جدا می‌شوند. برخی از مواد غیرقابل بازیافت وجود دارند که دسته‌بندی آن‌ها برای این تأسیسات دشوار است و در واقع می‌توانند در فرآیند مرتب‌سازی مشکلاتی ایجاد کنند. بازیافت کیسه های پلاستیکی و نی آسان نیست و چالش بزرگی برای MRF ها ایجاد می‌کند. پلاستیک انعطاف پذیر در تجهیزات گیر می‌کند و برداشتن آن دشوار است. هنگامی که زباله‌ها را به دستگاه MRF می‌فرستید، این مواد را دور نگه دارید تا از گرفتگی تجهیزات این مرکز جلوگیری کنید.

MRFها چگونه کار می‌کنند؟

MRFهای مختلف دارای فناوری‌ها و تجهیزات متفاوتی هستند که از آن‌ها استفاده می کنند، اما اکثر این امکانات روند مشابهی را دنبال می‌کنند. خدمات مدیریت زباله و افراد هر دو می‌توانند زباله‌ها را به MRF بیاورند. وسایل نقلیه از روی ترازو می‌روند تا مرکز بتواند مقدار زباله‌هایی را که وارد و خارج می‌شود، حساب کند. هر کامیون بار زباله‌های خود را روی کف پوش می ریزد و سپس آنجا را ترک می‌کند. یک قطعه بزرگ از تجهیزات جابجایی مواد مانند لودر جلویی سپس مواد را به فیدر درام منتقل می‌کند. فیدر درام یک سطل بزرگ فولادی است که مواد را با سرعت ثابت به سیستم نوار نقاله تغذیه می‌کند. درام داخل سطل نیز چگالی مواد را کنترل و تنظیم می‌کند تا نوار نقاله دچار گرفتگی نشود.
مواد در طول نوار نقاله به یک ایستگاه از پیش مرتب سازی‌شده حرکت می‌کنند. در اینجا، کارگران در کنار نوار نقاله می ایستند تا زباله‌ها، کیسه‌های پلاستیکی و سایر موادی که قابل بازیافت نیستند و می‌توانند به تجهیزات آسیب برسانند را به صورت دستی مرتب کنند و آن‌ها را برای دفع مناسب کنار بگذارند. قطعات بزرگ ضایعات فلزی یا پلاستیکی مانند لوله‌ها نیز از نوار نقاله جدا می‌شوند تا به تجهیزات سورتینگ یا کارگران آسیبی نرسانند. پس از پیش مرتب سازی، مرحله بعدی حذف قطعات بزرگ مقوا از دسته اصلی مواد است. دیسک‌های مرتب‌سازی بزرگ محورها را روشن می‌کنند تا این ماده سبک‌تر را به سطح بکشند در حالی که تمام مواد سنگین‌تر در پایین باقی می‌مانند. نسخه‌های کوچک‌تر این دیسک‌ها می‌توانند تکه‌های کوچک کاغذ را از بالای شمع جدا کنند. پس از جدا شدن، این مواد به نوار نقاله‌های مختلف منتقل می‌شوند تا بتوان آن‌ها را پردازش کرد.
همانطور که نوار نقاله ادامه می‌یابد، فلزات آهنی با استفاده از آهنرباهای قوی جدا می‌شوند. در این قسمت تمام بازیافت فلزات مغناطیسی مرتب شده است، که شامل هر چیزی است که از آهن یا فولاد ساخته شده است. سپس، تمام بازیافت فلزات غیر آهنی با استفاده از جداکننده جریان گردابی جدا می‌شود. حرکت تمام مواد نارسانا باقیمانده در پایین خط ادامه خواهد داشت.
مرحله بعدی جداسازی شیشه و پلاستیک است و این کار با استفاده از دمنده چگالی انجام می‌شود. مواد با چگالی کمتر، که در این مورد شامل انواع پلاستیک هستند، از مواد شیشه‌ای متراکم‌تر خارج می‌شوند. شیشه روی یک نوار نقاله ادامه می‌یابد و سپس با چکش به داخل مخزن می‌ریزد و اصطلاحا شیشه خوردشده نامیده می‌شود. دو روش برای مرتب سازی پلاستیک‌های حذف شده وجود دارد. کارگران می‌توانند پلاستیک‌ها را با دست دسته بندی کنند یا از دسته‌های نوری می‌توان برای شناسایی رنگ‌ها و انواع پلاستیک استفاده کرد. پلاستیک‌های ویژه مانند PET و HDPE را می‌توان با استفاده از طبقه بندی هوا جدا کرد، که مواد را بر اساس شکل، اندازه و چگالی در یک ستون از هوا جدا می‌کند. پلاستیک‌های با تراکم کمتر و کوچک‌تر بلند می‌شوند در حالی که پلاستیک‌های متراکم‌تر در پایین باقی می‌مانند.
هنگامی که همه انواع مختلف مواد مرتب شدند، هر کدام جداگانه پردازش می‌شوند. بیشتر این مواد به صورت توده‌های بزرگ و متراکم با وزنی بین 1000 تا 1500 پوند بسته بندی می‌شوند. گلس را نمی‌توان عدل بندی کرد و در عوض به یک مرکز بازیافت شیشه ارسال می‌شود. عدل‌های پلاستیک به کارخانه‌های تولید پلاستیک فرستاده می‌شوند تا بتوان آن‌ها را به محصولات جدید بازیافت کرد. مواد بازیافت ضایعات فلزی را می توان قبل از ارسال به بازیافت های فلزی یا تولید کنندگان که آن‌ها را تغییر کاربری داده یا ذوب می‌کنند تا به چیزی جدید تبدیل شود، عدل بندی یا خرد کرد.

فناوری MRF و تجهیزات حمل و نقل مواد

البته، این روند بسیار پیچیده‌تر از این است. برای یک چیز، ما باید مواد را از طریق محیط MRF جابجا کنیم، و همیشه روشن نیست که چگونه این کار را تا حد امکان ایمن و کارآمد انجام دهیم. تاسیسات بازیابی مواد امروزی از چندین نوع سیستم جابجایی مواد استفاده می‌کنند و بهترین آن‌ها برای کار دست به دست با تمام ماشین آلاتی طراحی شده‌اند که مواد قابل بازیافت را برای استفاده مجدد مرتب می‌کنند، تمیز می‌کنند و فشرده می‌کنند.

در اینجا ماشین‌های جابجایی مواد که اکثر تأسیسات بازیابی مواد برای عملکرد رقابتی به آن‌ها نیاز دارند، همراه با چند روش تعاملی این ماشین‌ها با فناوری MRF در طول مسیر آورده شده است؛ بارگذارهای Front-End فرآیند MRF را شروع می‌کنند.
در یک سیستم بازیافت تک جریانی، کامیون‌های باربرها به محوطه MRF می‌رسند، بارهای خود را وزن می‌کنند، آن‌ها را تخلیه می‌کنند و می‌روند. پس از آن کارکنان MRF مواد را از کف شیروانی به سیستم MRF منتقل می‌کنند. بیشتر آن‌ها از بارگذارهای جلویی برای انجام این کار استفاده می‌کنند. لودرها مواد خام و مخلوط را جمع‌آوری می‌کنند و این بارها را روی میزهای مرتب‌سازی یا خطوط نقاله خالی می‌کنند و سفر خود را به سمت یک بسته کامل از کالاهای قابل فروش آغاز می‌کنند.

چرا MRFها بخشی جدایی ناپذیر از فرآیند بازیافت هستند؟

اگر به فکر داشتن یک سطل جداگانه برای هر نوع بسته‌بندی (شیشه، پلاستیک، کارت و فلز) باشید، مجموعه‌های بازیافت تک جریانی برای خانواده‌ها هم غیرعملی و هم پرهزینه هستند. علاوه بر جلوگیری از اثرات نامطلوب بر روی محیط زیست به دلیل حمل و پردازش هر ماده به طور جداگانه، یک مجموعه ترکیبی امکان پردازش حجم زیادی از بازیافت را بدون کاهش کیفیت فراهم می‌کند. یک MRF مناسب، ظرفیت و تجهیزات بازیافت ترکیبی در مناطق وسیعی مانند کشورهای بزرگ را دارد تا به طور موثر کار کند، وسایل نقلیه در جاده را به حداقل برساند و هزینه‌ها را برای مقامات محلی کاهش دهد.

خطوط نقاله فناوری MRF را به هم متصل می‌کنند

پس از بارگذاری در سیستم، مواد از لیست پیچیده‌ای از فناوری MRF عبور می‌کنند: ربات‌ها ممکن است به کارکنان انسانی کمک کنند و آلاینده‌ها را از جداول مرتب سازی جدا کنند، مرتب کننده‌های نوری مواد را شناسایی و جدا می‌کنند، جداکننده‌های آهنربایی فلزات را بیرون می‌کشند. مرتب‌کننده‌های دیسک آیتم‌های کوچک‌تر را روی یک مسیر جداگانه رها می‌کنند. مرتب‌کننده‌های صفحه ستاره، مواد ظریف‌تر را از بزرگ‌تر جدا می‌کنند. طبقه‌بندی‌کننده‌های هوا، کاغذ، پلاستیک و فلزات را به خطوط جداگانه‌ای تبدیل می‌کنند. گاهی اوقات بطری های پلاستیکی از سوراخ کننده و شیشه از طریق سنگ شکن عبور می‌کنند. در نهایت، بیشتر مواد بازیافتی به یک مسیر نهایی ختم می‌شوند که آن‌ها را به مکعب‌های مناسب فشرده می‌کند.
سیستم جابجایی مواد که این مواد را در طول این فرآیند به حرکت در می‌آورد، خط نقاله است. شما نمی‌توانید بدون طراحی سیستم‌های خط نقاله عالی، یک مرکز بازیابی مواد با برنامه ریزی بسازید. آن‌ها ابزار اصلی برای حفظ حرکت خط هستند. با این حال، آن‌ها نمی‌توانند همه چیز را انجام دهند.
هنگامی که مواد برای حمل و نقل قسمت بندی شدند، لیفتراک ها تکنولوژی مورد استفاده برای رسیدگی به آن‌ها هستند. کامیون‌های بالابر قطعات تکمیل شده مواد را به داخل و خارج از انبار منتقل می‌کنند. آن‌ها این مواد را در کانتینرهای حمل و نقل، قطارها و کامیون ها بار می‌کنند. آن‌ها سریع و راحت هستند و اپراتورها اغلب برای استخدام در دسترس هستند.

اما لیفتراک‌ها مزیت دیگری نیز دارند: همه کاره هستند. لیفتراک‌ها علاوه بر گرفتن قطعات یا حتی بارگذاری آن‌ها روی پالت‌ها، می‌توانند به عملیات تخلیه فله در طبقه اصلی طبقه‌بندی MRF کمک کنند. سطل‌های جلویی سطل‌های پالت و سایر ظروف حجیم را می‌گیرند و به اپراتورهای کامیون‌ها قدرت تخلیه بارهای صنعتی را می‌دهند.
در نهایت، کارفرمایان در MRF ها باید سطل‌های زباله وکشنده های الکتریکی هیدرولیک را برای کارهای جابجایی مواد کوچک‌تر در طول خط پردازش فراهم کنند. این تجهیزات به کارمندان اجازه می‌دهند تا مواد ریخته شده را تمیز کنند، بارهای گاری را از طریق سیستم در هنگام پایین آمدن خطوط بدون بلند کردن وسایل سنگین یا تماس با تیم‌های بزرگ تمیز کنند و به موارد غیرمنتظره پاسخ دهند. در چارچوب یک سیستم بازیافت مدرن، همه این تجهیزات جابجایی مواد تنها یکی دیگر از فناوری‌های مهم MRF هستند.
در هر کشور طراحی و ساخت خط پردازش و بازیافت زباله شهری (MRF) Material Recovery Facility باید متناسب با شرایط کلی کشور بوده و به طور کلی دارای مشخصات کلی ذیل باشد:

1. تناسب خط بازیافت این دستگاه‌ها با نوع زباله‌های شهری در کشور ایران که به‌صورت کلی مخلوطی از زباله‌های تر و خشک می‌باشند.
2. خط بازیافت با وجود کارایی بالا به ساده‌ترین شکل و در نظر گرفتن حداقل تجهیزات و المان‌های مورد نیاز طراحی شده است و از این طریق صرفه جویی‌های عمده‌ای در هزینه نیروی انسانی، تعمیر و نگهداری و مصرف انرژی آن به وجود آمده است.
3. کیسه پاره کن این دستگاه‌ها باید دارای این مزیت باشد که بدون آسیب رساندن به مواد داخل کیسه، کلیه کیسه‌ها را پاره کند. این امر کمک می‌کند که حتی شیشه‌های درون کیسه‌ها بدون شکستگی به راحتی جداسازی شوند. این امر در خلوص مواد آلی جدا شده و در نتیجه در کیفیت کمپوست تولیدی نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کند.